Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα γεννήθηκε στη Μόσχα το 1892. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους Ρώσους ποιητές του 20ού αιώνα, μαζί με τους Παστερνάκ, Μάντελσταμ και Αχμάτοβα.

Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή το 1910. Το 1912 παντρεύτηκε τον ποιητή Σεργκέι Εφρόν, με τον οποίο απέκτησε δύο κόρες και έναν γιο. Έζησε και έγραψε για τη Ρωσική Επανάσταση, και ο λιμός που ακολούθησε της στέρησε τη μία κόρη το 1920. Παρέμεινε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1922, χρονιά κατά την οποία εξορίστηκε, αρχικά στη Βοημία και στη συνέχεια στη Γαλλία. Το 1939 επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση. Την ίδια χρονιά, η κόρη της φυλακίστηκε και ο σύζυγός της εκτελέστηκε. Το περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα εχθρικό απέναντί της. Τελικά αυτοκτόνησε το 1941, στην πόλη Γιελαμπούκα, όπου σήμερα βρίσκεται και το Μουσείο Τσβετάγιεβα. Τα ποιήματά της ήταν επηρεασμένα από την περίπλοκη προσωπικότητά της, τις σχέσεις της και τα συναισθήματά της. Λόγω του πάθους και του τολμηρού πειραματισμού της χαρακτηρίζεται ως μια σπουδαία χρονικογράφος της εποχής της.