Ο Λεύκιος Ανναίος Σενέκας (Σενέκας ο Νεότερος) ήταν μια σημαντική πολιτική, φιλοσοφική και λογοτεχνική προσωπικότητα του 1ου αιώνα μ.Χ. Κοντά στην αυλή του Καλιγούλα, εξορίστηκε από τον Κλαύδιο, αλλά αργότερα απέκτησε θέση υψηλής εξουσίας κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Νέρωνα. Ωστόσο, σε μεγάλη πλέον ηλικία, ο Σενέκας διατάχθηκε να αυτοκτονήσει με αφορμή την υποτιθέμενη συμμετοχή του σε μια πιθανή συνωμοσία κατά της ζωής του Νέρωνα. Τα πεζά έργα δίνουν μια ζωντανή αίσθηση των δυσκολιών της ζωής μιας στωικής ζωής εκείνη την περίοδο και, επιπλέον, αντανακλούν πολλές πτυχές της ρωμαϊκής κοινωνίας, όπως η πελατεία ( De beneficiis , «Περί ωφελειών»), ο ρόλος των πρίγκιπα ( De clementia , «Περί Χάριτος») και τα προβλήματα της πολυτέλειας και του πλούτου ( De vita beata , «Περί της ευλογημένης ζωής»). Οι Επιστολές του (“Επιστολές περί Ηθικής”) στοχεύουν να διδάξουν πώς να ζούμε μια ηθική ζωή, ενώ οι Quaestiones naturales (“Έρευνες της Φύσης”) φωτίζουν τις στωικές ιδέες για τη φυσική του φυσικού κόσμου. Οι τραγωδίες σκηνοθετούν τα προβλήματα της συναισθηματικής υπερβολής, της δύσκολης λήψης αποφάσεων και της δυναμικής της εξουσίας, και παρέχουν μια ματιά στην αντίληψη που είχε για τις θεατρικές και λογοτεχνικές παραδόσεις στη Ρώμη, ιδιαίτερα για τους Αυγούστου ποιητές όπως ο Βεργίλιος, ο Οράτιος και ο Οβίδιος. Τα ρητορικά πυροτεχνήματα που υπάρχουν στη δραματική του ποίηση εμφανίζονται επίσης στα στωικά πεζά του έργα, τα οποία αφθονούν σε προτάσεις , στη νέα χρήση της μεταφοράς, του παραδόξου, της δημιουργικής εικονοποιίας και της λεκτικής ευρηματικότητας.

Πηγή: Oxford Classical Dictionary