Ο Γαβρίλης Ιστικόπουλος γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα, από γονείς πρόσφυγες εκ Πόντου και Καππαδοκίας, και µεγάλωσε σε µια λαϊκή γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Απ’ τα γυµνασιακά του χρόνια άρχισε να σκαρώνει στίχους όπου έβρισκε, αφού η παρόρµηση δεν του άφηνε την πολυτέλεια, να έχει πάντα µαζί του τετράδιο και µολύβι.
Από τότε, συµµετέχει ανελλιπώς σ’ όλους τους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήµατα της εποχής, διαµορφώνοντας τη Συνείδηση µιας Νιότης που παλεύει, µέχρι τώρα, να κρατήσει ζωντανή την ιδέα της Αδελφοσύνης.
Εργάστηκε από µικρός στην Εριοϋφαντουργία, αργότερα στις Αεροµεταφορές και τελευταία στον Ασφαλιστικό Κλάδο.
Το 1973 γνωρίζει τον ποιητή της Ρωµιοσύνης Γιάννη Ρίτσο και αµέσως αρχίζει µια φιλία που έµελλε να γίνει ο καταλύτης της µετέπειτα διαµόρφωσής του. Ταξιδεύει µε όλα τα µέσα στις εσχατιές της Ελλάδας, απαθανατίζοντας µε τον φακό της µηχανής του τα απόκρυφα της κάλλη, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσµου, αποκοµίζοντας βιώµατα και εµπειρίες, που άφησαν βαθύ το χνάρι τους στα γραπτά του.
Το 1991 γνωρίζει τον µεγάλο ποιητή Θανάση Άνθιµο (Μιαούλη), που τον προτρέπει και τον βοηθάει να εκδώσει ένα χρόνο μετά «Το άνθος της µπαµπακιάς».
Είναι παντρεµένος και έχει δύο γιους. Από το 2002 ζει µόνιµα στο Πόρτο Ράφτη.
