Σε ηλικία δεκατριών χρονών είχε ήδη διαπράξει τον πρώτο του φόνο. Στο μυαλό του φυσικά. Έμενε μόνο να τον αποδώσει και γραπτώς και βρήκε την μεγάλη ευκαιρία όταν στις εκλογές του 1981 οι γονείς του γύρισαν από το εκλογικό τμήμα φέρνοντας ένα μάτσο ψηφοδέλτια μαζί τους. Σ’ αυτά βρήκε τα δύο πράγματα που τον δυσκόλευαν ως τότε. Χαρτί για να γράψει, καθώς η πίσω πλευρά των ψηφοδελτίων προσφερόταν λευκή και αμόλυντη αλλά και ονόματα υπόπτων για το έργο του. Όσο γι αυτά, η μπροστινή πλευρά ήταν αστείρευτη πηγή.
Για πολλά χρόνια, λόγω της φύσης της δουλειάς του, κινήθηκε μέσα σε βιβλιοπωλεία και δεν σταμάτησε να διαβάζει οτιδήποτε έπεφτε στα χέρια του αν και ποτέ δεν μπόρεσε να κρύψει τη συμπάθεια του για τους κλασικούς της αστυνομικής λογοτεχνίας: Τον Edgar Alan Poe, τον Arthur Conan Doyle, την Agatha Christie και τον Georges Simenon.

Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί 3 μυθιστορήματα του από τις εκδόσεις “Βασιλείου”: ο “Ένοχος λαγός”, το “Φονικό κονσέρτο” και η “Βροχή από αίμα”.