Ο Σταμάτης δημιουργεί ένα σπάνιο υβρίδιο επιστημονικής στοχαστικότητας, λυρικής έντασης και μεταμυθοπλασίας. Με αυτό το έργο, ο συγγραφέας επιστρέφει στην ποίηση με δύναμη που ακουμπά το διαχρονικό. Το βιβλίο γίνεται έτσι ένα έργο μεγάλης ακρίβειας και οραματικής δύναμης, ένα ταξίδι στην ύλη των πραγμάτων που αγγίζουμε αλλά ποτέ δεν κατορθώνουμε να κρατήσουμε.
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Τα «απαλά πράγματα» δεν ζητούν χώρο και όμως τον μετατοπίζουν. Είναι οι στιγμές που περνούν γρήγορα αλλά μένουν μέσα μας σαν λεπτές μετατοπίσεις της ζωής. Στο Πένθος των κβάντων γράφω για το σώμα, την απώλεια και το ίχνος των σχέσεων μέσα από τη γλώσσα της φυσικής. Στο Χαμένο ημερολόγιο του Αρθούρου Ρεμπώ ακούω έναν Ρεμπώ που συνέχισε να γράφει μέσα στη σιωπή του. Και στην Εγκυκλοπαίδεια των όσων δε θα συμβούν καταγράφω όσα δεν έγιναν, αλλά επέμειναν ως απόλυτη εμπειρία.
