Έπος μιας χαμένης γενιάς, «εγχειρίδιο» στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, δοκιμή στο «ζην ολιγαρκώς και επικινδύνως», αλλά και μια «καταλογογράφηση της εγκατάλειψης», κυρίως μέσα από φθαρμένα αντικείμενα και κτίρια, αποτελούν ορισμένους από τους χαρακτηρισμούς που θα μπορούσαν να αποδοθούν στο μυθιστόρημα Σάνσετ Παρκ του Πολ Όστερ. Και όλα αυτά, εν μέσω διακειμενικών αναφορών σε ταινίες, λογοτεχνία, ... >>>
Ο Ian McEwan είναι αρκετά δημοφιλής και στους Έλληνες αναγνώστες. Το βιβλίο του Χαμένο παιδί (εκδ. Πατάκη, μτφρ. Κατερίνα Σχινά), ήταν ένα από τα πρώτα βιβλία που έγραψε , προς το τέλος της δεκαετίας του ’80. Γεμάτο λυρισμό αποπειράται να εξερευνήσει τον ψυχισμό ενός πατέρα όταν αυτός χάνει, σε μια στιγμή απροσεξίας, τη μικρή του κόρη. Το παιδί απάγεται, το ζευγάρι αποξενώνεται και ο καθένας του ακολουθεί μια προσωπική διαδρομή μέσα από την οποία θα διαχειριστεί το πένθος του. >>>
Τον γνωρίσαμε παλαιότερα στη χώρα μας από τις εκδόσεις του Σ.Ι. Ζαχαρόπουλου (κυρίως), Θανάση Καστανιώτη και Κοάν / Πάντοτε. Μετρώ εν συνόλω περίπου είκοσι βιβλία. Η υπόθεση: ο εικοσάχρονος φέρελπις ποιητής, Άνταμ Γουόκερ, εν μέρει alter ego του συγγραφέα, δευτεροετής φοιτητής στο πανάκριβο, διάσημο, μεταξύ άλλων για την αυστηρότητά του πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, συναντά τον σκοτεινό, πολύγλωσσο, Γάλλο λόγιο Ρούντολφ Μπορν, πιθανότατα έμμισθο όργανο μυστικών υπηρεσιών, το ονοματεπώνυμο του οποίου ανακαλεί ευθέως τον ομώνυμο ήρωα της 28ης ωδής της δαντικής Κόλασης. >>>
