Ο πόλεμος των 34 ημερών μεταξύ Ισραήλ και Hezbollah (Ιούλιος - Αύγουστος του 2006) έφερε στο προσκήνιο τα καίρια προβλήματα της Μέσης Ανατολής: Κρίση της αμερικανικής ηγεμονίας, ευρωπαϊκές φιλοδοξίες, νέα ρωσική διείσδυση, ενεργειακά συμφέροντα, επανάσταση και κρίση στην περιοχή (`αραβική άνοιξη`), επιρροή και πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, Παλαιστινιακό, σχέσεις των αραβικών κρατών μεταξύ τους, ειρήνευση και εθνική συμφιλίωση στο Ιράκ, σύγκρουση με τους Taliban στο Αφγανιστάν κτλ. Η σύγκρουση αποκάλυψε τα χαρακτηριστικά των `νέων πολέμων`: Συμμετοχή καλά οπλισμένων και εκπαιδευμένων μη κρατικών (τρομοκρατικών) οργανώσεων, εξέγερση και αντεξέγερση, χρήση της τεχνολογίας από κάθε πλευρά.
Το ηρωικό στοιχείο του πολέμου εξαφανίζεται, η σύγκρουση αφορά αποκλειστικά στον έλεγχο της πλανητικής και περιφερειακής τάξης. Παράλληλα, το διεθνές δίκαιο περιέρχεται σε αμηχανία. Πως θα αντιμετωπισθεί η `τρομοκρατία`, αν η κρατική κυριαρχία προστατεύει τους `τρομοκράτες`; Πως θα διεξαχθεί η μάχη, αν ο αντάρτης-εχθρός κρύβεται ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό και τον χρησιμοποιεί ως όπλο; Η κρίση προκάλεσε έντονη διπλωματική κινητικότητα και ενέπλεξε ποικίλους `παίκτες` με διαφορετικά τοπικά, περιφερειακά και παγκόσμια συμφέροντα. Η πολυεπίπεδη διάσταση και η ιστορική συγκυρία, στην οποία εκδηλώθηκε, την καθιστούν ιδιαίτερα σύνθετο και εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενο ανάλυσης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]