Ο Alfred Jules Émile Fouillée γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1838 στη Λα Πουέζ της Γαλλίας και πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1912 στη Λυών. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και καθηγητής, γνωστός για τη θεωρία του περί των «ιδεών-δυνάμεων» με την οποία επιχείρησε να συνδυάσει τον ιδεαλισμό με τον θετικισμό. Δίδαξε φιλοσοφία σε λύκεια της Ντουέ, της Μονπελιέ και της Μπορντώ, και διετέλεσε καθηγητής στην Ανώτατη Κανονική Σχολή του
Παρισιού.

Μετά το 1872 αφιερώθηκε στη συγγραφή και στην έρευνα. Ανέπτυξε ένα συστηματικό φιλοσοφικό έργο γύρω από τη λογική, την ψυχολογία, την ηθική και τη μεταφυσική, με κεντρικό άξονα την ενεργό δύναμη των ιδεών.
Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του είναι:
● Η Φιλοσοφία του Πλάτωνος (1869)
● Η Φιλοσοφία του Σωκράτους (1874, βραβευμένο από τη Γαλλική Ακαδημία)
● Η Ιστορία της Φιλοσοφίας (1875)
● Η Εξέλιξη των ιδεών-δυνάμεων (1890)
● Η Ψυχολογία των ιδεών-δυνάμεων (1893)
● Η Ηθική των ιδεών-δυνάμεων (1907)
Ο Φουγιέ προσπάθησε να δείξει ότι οι ιδέες δεν είναι παθητικές σκέψεις, αλλά ενεργές δυνάμεις που επιδιώκουν να πραγματοποιηθούν στην πράξη. Η σκέψη του επηρέασε βαθιά τη γαλλική φιλοσοφία του τέλους του 19ου αιώνα και συνδέθηκε με το ρεύμα του πνευματιστικού θετικισμού.