Η Αγγελική Πάλλη ήταν λογοτέχνιδα και δημοσιογράφος που διακρίθηκε για το πολυποίκιλο λογοτεχνικό έργο της στην Ιταλία τον 19ο αιώνα. Γεννήθηκε στο Λιβόρνο της Τοσκάνης το 1798 και μεγάλωσε στην ακμάζουσα την εποχή εκείνη ελληνική κοινότητα.
Μόλις δεκαέξι ετών έγραψε την πρώτη της τραγωδία, Θυέστης (1814). Συνέχισε τη λογοτεχνική της δραστηριότητα ως μέλος της Accademia Labronica με το ψευδώνυμο Zelmira (1819). To φιλολογικό της σαλόνι υπήρξε πόλος έλξης σημαντικών προσωπικοτήτων όπως, μεταξύ άλλων, οι: Ugo Foscolo, Byron, Alessandro Manzoni, Ανδρέας Κάλβος, Alphonse Lamartine.
Με την έκρηξη στης επανάστασης στην Ελλάδα το λογοτεχνικό σαλόνι της Αγγελικής Πάλλη έγινε κέντρο φιλελληνικής δραστηριότητας, συλλέγοντας και αποστέλλοντας κάθε είδους βοήθεια στους επαναστατημένους Έλληνες. Το 1824 έγινε δεκτή, η μοναδική γυναίκα, ως συντάκτης του διακεκριμένου περιοδικού Ανθολογία, του γαλλοελβετικής καταγωγής Giovan Pietro Viesseaux. Αργότερα, παντρεύτηκε στην Κέρκυρα (1831) τον κορσικανικής καταγωγής ευγενή, Gian Paolo Bartolomei.
Έγραψε τραγωδίες, θεατρικά έργα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα, παιδαγωγικά και φεμινιστικά δοκίμια. Μετέφρασε έργα των Σαίξπηρ και Ουγκώ καθώς και Έλληνες ποιητές στην Ιταλική γλώσσα. Για την καταστροφή των Ψαρών έγραψε, εκτός από το ιστορικό μυθιστόρημα: Αλέξιος ή οι Τελευταίες Ημέρες των Ψαρών, ποίημα με τον τίτλο: Ωδή, το οποίο παρατίθεται ολόκληρο στο επίμετρο του παρόντος βιβλίου. Η Ωδή δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφημερίδα του Μεσολογγίου Ελληνικά χρονικά σε δύο συνέχειες τον Δεκέμβριο του 1824. Απεβίωσε το 1875 στο Λιβόρνο. Α. Χ.
