Ο Ρώσος συγγραφέας, σεναριογράφος και μοντέρ Βλαντίμιρ Γιάκοβλεβιτς Ζαζούμπριν (ψευδώνυμο του Ζουμπτσόφ, 1895-1937) ήταν γνωστός για το πολιτικά φορτισμένο έργο του. Υπηρέτησε στον Λευκό Στρατό του Κολτσάκ, όμως το 1919 προσχώρησε στους Κόκκινους. Εκείνη την περίοδο έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα Οι δύο κόσμοι, το οποίο ενστερνιζόταν την κομμουνιστική ιδεολογία και έγινε δεκτό με επαίνους από τον Λένιν και τον Γκόρκι. Η γραφή του χαρακτηριζόταν από έντονους συμβολισμούς και σκληρότητα, απόλυτα ευθυγραμμισμένη με το πνεύμα του Κόμματος.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος, συμμετείχε στη διαμόρφωση της σοβιετικής λογοτεχνίας στη Σιβηρία κυρίως μέσα από το περιοδικό Σιβηρικά Φώτα, όπου έπαιξε ενεργό ρόλο στην ανάδειξη νέων συγγραφέων. Το 1923 έγραψε τη νουβέλα Η Σκλήθρα, στην οποία καταδίκαζε τον Κόκκινο Τρόμο. Ο τίτλος αντλείται από την παροιμία «Όταν κόβουν το δάσος, οι σκλήθρες πετάνε», η οποία χρησιμοποιούνταν για να δικαιολογήσει τις παράπλευρες απώλειες στο όνομα του «μεγάλου σκοπού».
Η Σκλήθρα τον έφερε σε σύγκρουση με το Κόμμα, με συνέπεια το 1928 να διαγραφεί από το ΚΚΣΕ ως συμμετέχων στην αντιπολίτευση. Παρά τη συνέχιση της συγγραφικής του δράσης στη Μόσχα, με έργα που σχετίζονταν με την κολεκτιβοποίηση, το 1937 συνελήφθη από τη ΝιΚαΒεΝτε για τρομοκρατική δράση και εκτελέστηκε. Το 1957 αποκαταστάθηκε. Η Σκλήθρα μεταφράστηκε στ’ αγγλικά με τον τίτλο Ο Τσεκίστας. Επίσης μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1992, από μια ρωσο-γαλλική παραγωγή σε σκηνοθεσία του Αλεξάντρ Ρογκόζκιν, η οποία είχε και πάλι τον τίτλο Ο Τσεκίστας.