Ὁ Διαφωτιστὴς Γκαμπριὲλ Μπονὸ ντὲ Μαμπλὺ (Gabriel Bonnot de Mably) γεννήθηκε τὸ 1709 στὴ Γρενόβλη τῆς Γαλλίας καὶ προερχόταν ἀπὸ οἰκογένεια τῆς ἀριστοκρατικῆς τάξης, καθὼς πολλὰ μέλη της κατεῖχαν δικαστικὲς καὶ διοικητικὲς θέσεις. Εἶχε δύο ἀδέρφια, ὁ μεγαλύτερος ἀδερφός του λεγόταν Ζάν, ἐνῷ ὁ μικρότερος τῆς οἰκογενείας ἦταν ὁ Ἐτιὲν Μπονὸ ντὲ Κοντιγιάκ, πολὺ γνωστὸς καὶ σημαντικὸς Διαφωτιστής, ἀπὸ τοὺς πρώτους ὑποστηρικτὲς τῶν ἰδεῶν τοῦ Τζὸν Λόκ.
Ἔχοντας τὴν ἀναγκαία οἰκονομικὴ ἐπιφάνεια, τὰ τρία ἀδέρφια ἔλαβαν τὴν ἀπαραίτητη παιδεία. Τὴν οἰκογένεια συνέδεε στενὴ φιλία μὲ τὸν Ζὰν Ζὰκ Ρουσσώ, καθὼς ὁ Γαλλοελβετὸς φιλόσοφος εἶχε ἀναλάβει γιὰ ἕνα διάστημα τὴν ἐκπαίδευση τῶν δύο υἱῶν τοῦ μεγάλου ἀδερφοῦ τοῦ Μαμπλύ, Ζάν.
Στὴν παιδική του ἡλικία μαθήτευσε σὲ κολέγιο Ἰησουιτῶν καὶ στὴ συνέχεια ἐφοίτησε στὴ σχολὴ τοῦ Ἁγίου Σουλπικίου μὲ στόχο τὴν ἐκκλησιαστικὴ σταδιοδρομία ὅμως τελικὰ ἐγκατέλειψε τὸ ἱερατικὸ στάδιο γιὰ νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ ἐντάχθηκε στὸ διπλωματικὸ σῶμα τὸ 1742. Ὁ Γκαμπριὲλ ἔγινε στενὸς συνεργάτης τοῦ καρδινάλιου καὶ ὑπουργοῦ Ἐπικρατείας τῆς Γαλλικῆς Αὐτοκρατορίας, Τενσίν.
Ἡ διπλωματική του σταδιοδρομία ἦταν σύντομη καὶ ἔληξε ἄδοξα τὸ 1746 λόγω ρήξης του μὲ τὸν καρδινάλιο. Ἔτσι, ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτὸ καὶ μετὰ ἐπικεντρώθηκε στὶς ἀκαδημαϊκές του σπουδὲς καὶ μελέτες, οἱ ὁποῖες τὸν κατατάσσουν στὶς σημαντικὲς μορφὲς τοῦ Γαλλικοῦ Διαφωτισμοῦ. Ὁ Μαμπλὺ πέθανε στὸ Παρίσι τὸ 1785, δηλαδὴ τέσσερα χρόνια πρὶν τὸ ξέσπασμα τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης. Ἡ σορός του ἐνταφιάστηκε στὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Ρόκκου στὸ Παρίσι.
Ὁ Γάλλος φιλόσοφος ἔγραψε πλῆθος ἔργων, πολλὰ ἐκ τῶν ὁποίων δημοσιεύτηκαν μετὰ τὸν θάνατό του λόγω τῆς κριτικῆς ποὺ ἀσκοῦσε στὴν πολιτικὴ πραγματικότητα τῆς Γαλλίας.
Τὰ ἔργα του ἦταν φαινομενικὰ ἱστορικά, ὅμως ὁ ἀπώτερος στόχος του ἦταν, μέσῳ τῆς σύγκριης μὲ τὴν ἀρχαιότητα, νὰ ἀναδείξει τὰ προβλήματα τῆς γαλλικῆς φεουδαρχίας καὶ μέσῳ τῆς κριτικῆς αὐτῆς νὰ προτείνει τρόπους γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς πατρίδας του.
