Ο Δημήτριος Κουγιουμτζόγλου γεννήθηκε το 1974 στην Καβάλα. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., με ειδίκευση σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στην αρχαιολογία και με ενεργό συμμετοχή σε ανασκαφές στη Βόρεια Ελλάδα ως ασκούμενος φοιτητής και ως συμβασιούχος αρχαιολόγος. Διορίστηκε με τις εξετάσεις του Α.Σ.Ε.Π. στη Μέση Εκπαίδευση ως καθηγητής φιλόλογος. Κατά τη διάρκεια της πενταετούς απόσπασής του στη Μόσχα, δίδαξε ελληνική γλώσσα και πολιτισμό στα πανεπιστήμια Λομονόσοφ και Διεθνών Σχέσεων, στο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού και στον Ελληνικό Σύλλογο Μόσχας, δίνοντας παράλληλα σειρά ανοιχτών στο κοινό διαλέξεων για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας, με έμφαση στη Μακεδονία. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις του σε συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες αρχαιολογικού, ιστορικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες ιστορικού, αρχαιολογικού και εκπαιδευτικού περιεχομένου σε πρακτικά συνεδρίων, σε εκπαιδευτικούς ιστότοπους, σε εφημερίδες και περιοδικά (Νέος Ερμής ο Λόγιος, Άρδην, Νέο Υπόστεγο κ.α.). Είναι διπλωματούχος ξεναγός της Σχολής Ξεναγών Θεσσαλονίκης. Καρποί της υπερδεκαετούς μελέτης του πάνω στη μεταθανάτια μνήμη και πρόσληψη του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελούν μια σειρά από άρθρα και εισηγήσεις, το βιβλίο «Ο Μέγας Αλέξανδρος του Ελληνισμού: Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Νεότερη και Σύγχρονη Ελλάδα» (εκδ. Σαΐτα, 2016) και το ανά χείρας βιβλίο.