Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ξάνθη, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, φοιτώντας στην Εκκλησιαστική Σχολή Ξάνθης και στη συνέχεια στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διορίσθηκε ως καθηγητής και υπηρέτησε στα Γυμνάσια και Λύκεια της πόλης και του Νομού. Υπήρξε ο πρώτος Γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Αβδήρων και ανήλθε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης, με βαθμό πάντα άριστα, έως και του Λυκειάρχου. Τέλος επιλέγηκε ως Σχολικός Σύμβουλος Μέσης Εκπαίδευσης και υπηρέτησε επί δεκαετία, αρχικά στη Στερεά Ελλάδα και τη Δυτ. Θεσσαλία και στη συνέχεια στην Αν. Μακεδονία και Θράκη μέχρι τη συνταξιοδότηση του. Ταυτόχρονα, ασχολήθηκε με την έρευνα, τη μελέτη και τη συγγραφή ιστορικών κατά κύριο λόγο μελετών και μάλιστα περί τη Θράκη. Το συγγραφικό του έργο υπερβαίνει τα 27 ογκώδη βιβλία (μονογραφίες). Τα έργα του διακρίνονται για επιστημονική τεκμηρίωση και πληρότητα και αξιολογήθηκαν ως «πρότυπα υπεύθυνης και πλούσιας βιβλιογραφίας και ασφαλής πηγή για νεότερους μελετητές» καθώς και ως «πλούσια μεταλλεία ιστορικών πληροφοριών». Τον αποκάλεσαν «Θρακική μέλισσα» και θεωρείται ο ιστορικός της Θράκης. Αναδείχθηκε αριστούχος διδάκτορας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και βραβεύθηκε τρεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών(1975, 2003, 2010) κάτι που είναι μοναδικό στα χρονικά των βραβεύσεων της Ακαδημίας. Παράλληλα του απονεμήθηκαν πλήθος άλλων τιμητικών διακρίσεων, βραβείων, επαίνων κ.λπ. από φορείς και ιδρύματα της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Τελευταία του απονεμηθεί τό χρυσούν μετάλλιο της πόλεως της Ξάνθης για την καθόλου πνευματική και εθνική του προσφορά. Έλαβε μέρος σε πλήθος επιστημονικών ελληνικών και διεθνών συνεδρίων με εισηγήσεις και ανακοινώσεις τόσο μέσα στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Υπήρξε πρόεδρος πολλών πνευματικών και εθνικών συλλόγων στη Ξάνθη και Θράκη και απεστάλη ως εκπρόσωπος Θρακικών φορέων σε συνέδρια στην Κύπρο και αλλού για να προβάλει τις θέσεις της Ελλάδος για το μακεδονικό και το θρακικό κ.λπ. και να διαφωτίσει τους εκεί Ομογενείς και Αυστραλούς,(Μελβούρνη και Σίδνεϋ) όπου έδωσε διαλέξεις, συνεντεύξεις σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς για τα εν λόγω θέματα. Οι Θρακιώτες της Μελβούρνης τον ανακήρυξαν ισόβιο επίτιμο Πρόεδρό τους. Τέλος το ιστορικό συγγραφικό του έργο θεωρείται σχεδόν αξεπέραστο.