Επισκέφθηκε την Κρήτη κατά το 1817 και το 1823 εξέδωσε δίτομο έργο στη γερμανική γλώσσα, υπό τον τίτλο "Ταξίδι στη νήσο Κρήτη του ελληνικού Αρχιπελάγους κατά το έτος 1817, τόμος 1 και 2 (Λειψία και Ζοράου 1823)". (Τίτλος στα Γερμανικά : "Reise nach der Insel Kreta im griechischen Arcηhipelagus im Jahre 1817, Band 1 und 2 (Leipzig und Sorau 1823)" .
Πηγή: https://el.wikipedia.org/

Είχε επιβιβαστεί σε πλοίο, που ξεκίνησε από την Τεργέστη και ήλθε στην Κρήτη, αρχικά στο Ηράκλειο και κατόπιν στα Χανιά. Στα Χανιά είχε δικό του κατάλυμα. Από εκεί εκκινώντας και χρησιμοποιώντας συνήθως ζώα ως μεταφορικά μέσα, επισκέφθηκε τα περισσότερα μέρη της Κρήτης, συνέλεξε βότανα και εξάσκησε την Ιατρική. Παρέμεινε στην Κρήτη σχεδόν κατά την διάρκεια ολοκλήρου του έτους 1817.
O Fr. W. Sieber πήρε ως οδηγό και μεταφραστή του τον πρακτικό Ιατρό Γεώργιο Μελιδόνη (που καταγόταν από τον οικισμό Μελιδόνι, της Επαρχίας Μυλοποτάμου), ο οποίος γνώριζε εκτός από ελληνικά, ιταλικά και τουρκικά. Εκείνος συνεννοείτο μαζί του στα Ιταλικά. ΄Ηρθε σε επαφή με ανθρώπους της ανώτερης κοινωνικής τάξης και της διοικήσεως, Έλληνες και Τούρκους. Ήταν εφοδιασμένος με σουλτανικό φιρμάνι, προκειμένου να του επιτραπεί να περιοδεύσει στην Κρήτη, όμως αυτό θεωρήθηκε ατελές και προκειμένου να διευκολύνει την εκεί παραμονή του και το έργο του, εξασκούσε παράλληλα τελείως δωρεάν την Ιατρική.
Το έργο του αναφορικά με το ταξίδι του στην Κρήτη περιέχει πλήθος πληροφοριών, ιστορικών, αρχαιολογικών, ιατρικών, φαρμακολογικών, βοτανολογικών, γεολογικών, θρησκειολογικών, εθνογραφικών, λαογραφικών κλπ. και αποτελεί την καλύτερη πηγή για την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Κρήτης κατά το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνα.
Από την Κρήτη αναχώρησε με πλοίο για την Αίγυπτο το φθινόπωρο του 1817.
Ο Fr. W. Sieber χρηματοδοτούσε συνήθως τα ταξίδια του από τα χρήματα, τα οποία έπαιρνε, πουλώντας μέρος των Συλλογών του. Πούλησε αντί 6000 Gulden στην Ακαδημία των Επιστημών της Βαυαρίας, της οποίας είχε εκλεγεί από του 1820 αντεπιστέλλον μέλος.
Κατά το 1820 πίστεψε. ότι ανακάλυψε φάρμακο εναντίον της λύσσας. Νόμιζε, ότι διά του τρόπου αυτού θα μπορούσε να αποκτήσει αρκετά χρήματα, ώστε να μπορεί να χρηματοδοτεί τα ταξίδια και τις περιηγήσεις του. Επειδή όμως αυτό δεν αναγνωρίζονταν από τους ειδικούς και τις δημόσιες Αρχές, καταλήφθηκε από μελαγχολία και εκδήλωσε αρνητική συμπεριφορά και επιθετικότητα κυρίως εναντίον Αρχών και δημοσίων φορέων. Διαπιστώθηκε ότι έπασχε από ψυχοπάθεια. Από το έτος 1830 έως το 1844 κλείσθηκε σε Ψυχιατρείο της Πράγας, όπου και πέθανε το 1844 σε ηλικία 55 ετών.
O Fr. W. Sieber έγινε διάσημος κυρίως για την συμβολή του στην επιστήμη της Βοτανολογίας. Ορισμένα φυτά έλαβαν το όνομά του τιμητικά, το οποίο εξακολουθούν να φέρουν μέχρι και σήμερα.