O Γκιστάβ Λε Μπον, Γάλλος κοινωνιολόγος, διάσημος κυρίως χάρη στο έργο του Ψυχολογία των μαζών, υπήρξε ένα οικουμενικό μυαλό και πολυγραφότατος συγγραφέας. Το βασικό του επάγγελμα ήταν γιατρός. Πρόσφερε τις υπηρεσίες του, με ζήλο και αυταπάρνηση, στο υγειονομικό σώμα κατά τον Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870, και δημοσίευσε εργασίες για τη χολέρα, τη νεκροφάνεια, την υγιεινή του στρατιώτη και την ασφυξία. Στη συνέχεια στράφηκε προς την ανθρωπολογία, και το 1884 συμμετείχε ως αρχαιολόγος σε μια αποστολή στην Ινδία. Αργότερα ίδρυσε στον εκδοτικό οίκο Flammarion την περίφημη «Βιβλιοθήκη σύγχρονης φιλοσοφίας», όπου ενέταξε συν τω χρόνω και τα περισσότερα δικά του έργα, από τα οποία άλλα πραγματεύονταν πολιτικά θέματα ή ζητήματα που υπάγονται στους επιστημονικούς κλάδους που αργότερα ονομάστηκαν κοινωνιολογία και κοινωνική ψυχολογία και άλλα ανήκουν στον χώρο της θεωρητικής φυσικής, επιστήμης με την οποία ο Λε Μπον ασχολήθηκε από το 1896 και μετά. Παρά τις ενδιαφέρουσες ιδέες που εμπεριέχουν για τις σχέσεις μεταξύ ύλης και ενέργειας, οι έρευνές του δεν έτυχαν καλής υποδοχής από τους επιστήμονες του καιρού του.

Παρ’ όλα αυτά, τα έργα του σημείωσαν μεγάλη εκδοτική επιτυχία όσο ακόμη ζούσε και μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα εξής: Πραγματεία της ανθρώπινης φυσιολογίας (1875), Ιστορία της προέλευσης και της ανάπτυξης του ανθρώπου και των κοινωνιών (1877), Ο άνθρωπος και οι κοινωνίες (1880), Οι πρώτοι πολιτισμοί (1889), Ψυχολογικοί νόμοι της εξέλιξης των λαών (1894), Ψυχολογία των μαζών (1895), Η ψυχολογία του σοσιαλισμού (1898), Η πολιτική ψυχολογία και η πολιτική άμυνα (1910) κ.ά.