Το θεατρικό αυτό έργο, που επίσης ενέπνευσε την ταινία του 2002 «Αμήν» σε σκηνοθεσία Κώστα Γαβρά, είχε πυροδοτήσει πολλές διαμαρτυρίες έξω από τα θέατρα στα οποία ανέβηκε.

Στη δεκαετία του 1970, ο Ρολφ Χόχουτ δημοσίευσε το μυθιστόρημα «Ένας έρωτας στη Γερμανία», το οποίο περιγράφει την ιστορία αγάπης μεταξύ μιας Γερμανίδας κι ενός Πολωνού αιχμαλώτου πολέμου κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.Το βιβλίο οδήγησε το 1978 στην παραίτηση του πρωθυπουργού του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης Χανς Φίλμπερινγκ, έπειτα από αποκαλύψεις σχετικά με τον ρόλο του ως δικαστή πρώτα και μετέπειτα ναυτοδίκη, σε μια θανατική ποινή που εκδόθηκε στο τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου
Μόλις δύο χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας, ο δραματουργός και συγγραφέας κατήγγειλε επίσης την «προσάρτηση» της πρώην ΓΛΔ από τη Δυτική Γερμανία με το «Wessis in Weimar» (Οι Δυτικογερμανοί στη Βαϊμάρη).
Το 2004, ο Ρολφ Χόχουτ σκανδάλισε πάλι την κοινή γνώμη με το θεατρικό του «Ο Μακίνσεϊ έρχεται», το οποίο στρέφεται ανοικτά εναντίον των εργοδοτών και , σύμφωνα με θιγμένες εργοδοτικές οργανώσεις, δικαιολογεί την δολοφονία ως μέσο πολιτικής δράσης.Στις πέντε πράξεις του έργου αυτού, ο δραματουργός ξιφουλκεί ενάντια στη «δικτατορία της παγκόσμιας οικονομίας» και στις μαζικές απολύσεις ως μέρος της «αναδιάρθρωσης», του μέτρου που προωθούν τα μεγάλα αφεντικά της κοινωνίας μέσα από τους ισχυρούς ιδιωτικούς συμβούλους. Εξ ου και ο τίτλος του έργου, που εμπνέεται από την πολυεθνική εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων McKinsey.
Το 2013 ο Ρολφ Χόχουτ είχε απασχολήσει τη γερμανική θεατρική κι όχι μόνο, κοινότητα όταν ως ιδιοκτήτης του Τεάτερ αμ Σιφμπάουμερνταμ– όπου βρίσκεται εγκατεστημένο από το 1954 το Μπερλίνερ Ανσάμπλ, το θέατρο που ίδρυσε ο Μπερτολτ Μπρέχτ– είχε απειλήσει να τερματίσει την μίσθωση, όπως είχε αναφέρει τότε σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο Γαλλικό Πρακτορείο ο δικηγόρος Πέτερ Ράουε. Στη 17σέλιδη επιστολή ακύρωσης του μισθώματος, ο Χόχουτ είχε επικαλεσθεί ως κύριο επιχείρημά του το γεγονός ότι το Μπερλίνερ Ανσάμπλ δεν τήρησε μία συμφωνία που προέβλεπε ότι ο όμιλος όφειλε να ανεβάζει τακτικά τον «Αντιπρόσωπο».Επίσης, αξίωνε από το Μπερλίνερ Ανσάμπλ να ανεβάσει την επομενη χρονιά, το 2014, το έργο του «Θέρος 1914» με την ευκαιρία της επετείου των 100 χρόνων από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όμως ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεατρικού ομίλου Κλάους Πάιμαν δεν συναινούσε για «καλλιτεχνικούς λόγους».