Η ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας υπήρξε μια υποχρεωτικότητα δραματική, με τραγικές πτυχές κατά την εφαρμογή της, καθώς οι άνθρωποι κλήθηκαν ν’ αλλάξουν χώρα και ταυτότητα, χωρίς τη δική τους συναίνεση.
Δυο οικογένειες θα βρεθούν σε μεγάλη δίνη, όταν θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν την αναγκαστική εκτόπιση ως μόνη λύση στο ζήτημα της πληθυσμιακής ισορροπίας και της εθνικής ομοιογένειας, όπως είχε επιβληθεί από τους πολιτικούς. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι θα υποχρεωθούν ν' ακολουθήσουν μια εκδίωξη, ως αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων για ειρήνη.
Στις μέρες μας, κι ενώ οι εποχές αλλάζουν, εξακολουθούν να γίνονται βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών για λόγους υποτιθέμενης ασφαλείας.
Τελικά, η ελευθερία του κόσμου γίνεται απαγορευτική, καθώς οι εθνικές σκοπιμότητες ωραιοποιούν τον αναγκαστικό εκπατρισμό των λαών.
Ένα αντιπολεμικό κείμενο με διαχρονικό θέμα τον ανθρώπινο πόνο.