Η Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012 είναι μια μέρα που σημαδεύτηκε από την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου και τη μεγάλη διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών/τριών. Την ίδια μέρα που το κέντρο της Αθήνας «φλέγεται» από την εξέγερση, καίγονται και οι δίδυμοι κινηματογράφοι της Σταδίου. Το «σημείο μηδέν» στον ιστορικό χρόνο της Μεταπολίτευσης γίνεται ο χωρόχρονος δράσης 21 ιστοριών-αφηγηματικών σεκάνς. Πρωταγωνιστούν αντιήρωες των οποίων η ζωή σημαδεύτηκε από το φωτεινό σκοτάδι των κινηματογραφικών αιθουσών, από τις εναλλαγές φωτός και σκιάς, σε μια πόλη που ποτέ δεν κοιμάται και πάντα φλέγεται. Η συλλογή διηγημάτων “Δωδεκάτη Φεβρουαρίου” κινείται μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας, επιχειρώντας να φωτίσει τις συνέχειες και ασυνέχειες μεταξύ ατομικού και συλλογικού ιστορικού χρόνου, όταν το τραύμα της οικονομικής κρίσης συμφύρεται με τη στάχτη από τα αποκαΐδια του πολιτισμού.