Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, όπου μέσα από το πορτρέτο του Μπαουμγκάρτνερ, ενός 71χρονου άντρα που μετά τον θάνατο της γυναίκας του αναπολεί τη ζωή του και την ιστορία του, ο Auster καταφέρνει να απαθανατίσει με οξυδέρκεια, στοχαστικότητα και συμπόνια ολόκληρες ζωές.
Περιγραφή
Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, όπου μέσα από το πορτρέτο του Μπαουμγκάρτνερ, ενός εβδομηνταενάχρονου άντρα που μετά τον θάνατο της γυναίκας του αναπολεί τη ζωή του και την ιστορία του, ο Auster καταφέρνει να απαθανατίσει με οξυδέρκεια, στοχαστικότητα και συμπόνια ολόκληρες ζωές.
Η ζωή του Σάι Μπαουμγκάρτνερ έχει καθοριστεί από τη βαθιά, διαρκή αγάπη του για τη γυναίκα του, την Άννα, που σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα πριν από εννιά χρόνια. Τώρα, στα εβδομήντα ένα του χρόνια, ο Μπαουμγκάρτνερ συνεχίζει να παλεύει για να ζήσει χωρίς εκείνη, και το μυθιστόρημα ξετυλίγεται μέσα από τις μνήμες και τις ιστορίες που αναδύονται, πηγαίνοντάς μας πίσω στο 1968, τη χρονιά που γνωρίστηκαν ο Σάι και η Άννα, άφραγκοι φοιτητές στη Νέα Υόρκη, πίσω στην παθιασμένη τους σχέση που κράτησε σαράντα χρόνια, και ξανά πίσω στα νεανικά χρόνια του Μπαουμγκάρτνερ, στο Νιούαρκ και τον πολωνικής καταγωγής πατέρα του, έμπορο παπουτσιών και αποτυχημένο επαναστάτη.
Γεμάτο συμπόνια, οξυδέρκεια και τη διεισδυτική ματιά του Paul Auster που ξέρει να εντοπίζει την ομορφιά στις πιο εφήμερες και μικρές στιγμές της καθημερινής ζωής, το μυθιστόρημα θέτει το ερώτημα: Γιατί θυμόμαστε για πάντα κάποια πράγματα ενώ άλλα τα ξεχνάμε; Σε ένα από τα πιο λαμπρά έργα του ο Paul Auster απαθανατίζει ολόκληρες ζωές.
Το μυθιστόρημα του Πολ Όστερ Μπαουμγκάρτνερ είναι το κύκνειο άσμα του. Στην Ελλάδα εκδόθηκε πρόσφατα, σχεδόν έναν χρόνο μετά τον θάνατο του συγγραφέα, από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση Ιωάννας Ηλιάδη.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου ο Σάι Μπαουμγκάρτνερ, ένας εβδομηντάρης καθηγητής πανεπιστημίου, χήρος, που ζει μόνος του, περικυκλωμένος από τις αναμνήσεις της πρόωρα χαμένης συζύγου του, με την οποία είχαν ζήσει αχώριστοι επί τέσσερις δεκαετίες. >>>
Πανθομολογούμενα, ακόμα και οι σημαντικότεροι συγγραφείς προσεγγίζοντας το τέλος της ζωής τους σταδιακά χάνουν την αρχική τους ορμή. Ως αποτέλεσμα το έργο τους παραπέμπει μεν στις ένδοξες στιγμές τους, όμως του λείπει η λογοτεχνική ουσία, αυτό που ελλείψει ίσως καταλληλότερης λέξης συχνά αποκαλούμε «φωνή» ή «έμπνευση». Το Μπαουμγκάρτνερ είναι το κύκνειο άσμα του Όστερ (ο Αμερικανός συγγραφέας πέθανε τον Απρίλιο του 2024) και δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα. >>>
