Στο Παράδοξο με τον Ηθοποιό ο Ντιντερό εξετάζει γενικότερα το θέατρο, θέτοντας στο μικροσκόπιο την αινιγματική φιγούρα του ηθοποιού. Ο ηθοποιός καταδιώκεται διαρκώς από την απώλεια ταυτότητας, καθώς υποχρεώνεται να αναγνωρίζεται μέσα από άλλες φιγούρες. Για τον γάλλο φιλόσοφο, αυτή η γνώση του ηθοποιού, βάσει της οποίας αποποιείται τον εαυτό του, σχετίζεται με την παράδοξη ικανότητα του ηθοποιού να μην είναι ευαίσθητος. αποποιούμενος μαζί με τον εαυτό του και τα συναισθήματα του
