Ο Υβ Μπονφουά είναι ένας από τους πλέον σημαντικούς Γάλλους ποιητές της μεταπολεμικής περιόδου. Η κλασικότητα της ποίησής του ριζώνει στα πιο προχωρημένα μοντερνιστικά επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ποίησης, ενώ ο μοντερνισμός του απογειώνεται στα πιο υψηλά πεδία της κλασικής ποίησης. Μας παραδίδει ένα έργο που μιλάει με ήχο καθαρό, ενώ γνωρίζει καλά την τέχνη της υποβολής σε συνομιλία με τους ισχυρούς προπάτορες, από τον Μπωντλαίρ και τον Ρεμπώ μέχρι τον Πιερ Ζαν Ζουβ, τον Γέητς και τον Σαίξπηρ. Μια συνομιλία η οποία εκτείνεται και πέραν της ποίησης στη ζωγραφική και στη γλυπτική, στη μουσική και στη φιλοσοφία φτιάχνοντας ένα ποιητικό αμάλγαμα που μετακινείται σταθερά από την αίσθηση στη σκέψη, όπου το αισθητηριακό και το νοητικό συμπλέκονται αξεδιάλυτα σε έναν ποιητικό λόγο ευθύβολης στόχευσης των φαινομένων και των βιωμάτων της ζωής και του κόσμου.
Ο Υβ Μπονφουά είναι ένας από τους σπάνιους ποιητές στην ιστορία της λογοτεχνίας που έχει διατηρήσει το υψηλότερο επίπεδο καλλιτεχνικής τελειότητας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του – για περισσότερο από μισό αιώνα τώρα.
Η νέα μεταφραστική εργασία του Θανάση Χατζόπουλου φέρνει σε επαφή το ελληνόγλωσσο κοινό με έναν από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα, τον Γάλλο Ιβ Μπονφουά, που υπήρξε, μέχρι το τέλος της ζωής του, το 2016, ένας ακάματος εργάτης της τέχνης του στίχου αλλά και του δοκιμίου, με το οποίο επιχείρησε, μεταξύ άλλων, να ανιχνεύσει ορισμένα από τα μυστικά της ποίησης. Το εν λόγω εγχείρημα δίνει αφορμή για τη διεύρυνση του σχετικού προβληματισμού. >>>
«Και το ΄λεγε ο Αριστοτέλης, / Κάπου στην Ποιητική του που τόσο άσχημα διαβάζουμε, / Η αξία βρίσκεται στη διαφάνεια, / Σε φράσεις που είναι σαν βουερό μελίσσι, σαν γάργαρο νερό» (από το βιβλίο, σελ. 157) «Only the imagination is real» - William Carlos Williams Γνωρίζω ότι οι στίχοι αυτοί έρχονται από ένα κοινό παρελθόν ρήξεων, ανακατατάξεων και συγκληρώσεων πάθους: «Όχι όμως, πάντα / Με το που ξεδιπλώνεται η φτερούγα του αδύνατου / Ξυπνάς, με μια κραυγή, / Από τον τόπο, που είναι μόνο όνειρο. >>>
