Το παραμύθι μας μόλις ξεκινά κι είναι έτοιμο να μας ταξιδέψει στον αλλοπρόσαλλο κόσμο μιας απροσάρμοστης, απόμακρης, εκνευριστικής κι υπερβολικά φαντασμένης κυρίας. Άραγε, να ’ταν τυχαίο που την έλεγαν κυρία Φαντασμένου;
Το Μια φορά κι έναν καιρό… είναι, όπως αναφέρεται στο εξώφυλλο, ένα έμμετρο παραμύθι σε μορφή λίμερικ. Τα ποίημα λίμερικ ή ληρολόγημα έλκει την καταγωγή του από τους ιδιόμορφους στίχους του Άγγλου Έντουαρντ Ληρ (19ος αιώνας), τα nonsense limericks, δηλαδή τα «ανοησιολογήματα» ή «στιχουργικά παραδοξολογήματα», αν και το συγκεκριμένο είδος συναντάται και στον Μεσαίωνα. Το λίμερικ αποτελείται από πέντε στίχους με ρίμα στη μορφή ααββα. >>>
