Η φλόγα αναδύεται πάνω από σελίδες βιβλίων στο πέρασμα των αιώνων με στόχο τη μέθεξη. Εκπέμπει σήματα καπνού κατά κύματα συνυφαίνοντας ένα χαρμάνι ετερόκλητων εντυπώσεων και εικόνων στραμμένα στο αόρατο κέντρο του υποσυνειδήτου. Δραπετεύει από τόπο σε τόπο, απελευθερώνει τον ρυθμό και το μέτρο της πραγματικότητας, απολαμβάνει τις υπαρξιακές χασμωδίες της ζωής. Στις Άρρηκτες φρυκτωρίες μύθοι, ιστορικά πρόσωπα, λογοτεχνικοί ήρωες συν-διαλέγονται με ανατρεπτική διάθεση και συν-δομούν το σύν-χρονο γίγνεσθαι.
Άρρηκτος, δηλαδή αδιάσπαστος, ακατάλυτος, και φρυκτωρία, η συνήθεια των αρχαίων να επικοινωνούν με αναμμένους πυρσούς τη νύχτα, για να μεταδοθεί μέσω της φωτιάς, ένα μήνυμα. Ποιον, άραγε, δεν έχουν γοητεύσει οι πρώτοι στίχοι από τον Αγαμέμνονα του Αισχύλου, όπου ο φύλακας περιμένει να δει τη φωτιά που θα σημάνει το πολυπόθητο κούρσεμα της Τροίας; Αυτήν, λοιπόν, την αδιάσπαστη και διαδοχική συνέχεια ... >>>
Γράφει η Χριστίνα Μιχαηλίδου // *
Γιάννης Ξέστερνος «Άρρηκτες φρυκτωρίες», εκδ. Ιωλκός
Πάνω σε ασπρόμαυρο φόντο και μοντέρνο σχεδιαστικά διάκοσμο ταξιδεύουν σε ευθείες γραμμές, τα επίγεια, φωτεινά σήματα του Γιάννη Ξέστερνου στην πρώτη ποιητική του συλλογή «Άρρηκτες φρυκτωρίες», από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Η πρώτη ματιά στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι αφοπλιστική, αφού αποτυπώνει μοναδικά τον τίτλο της συλλογής. >>>
