Μια µεγάλη βεντάλια διηγηµάτων - απ’ την δυτική µεθόριο µέχρι την καρδιά της µεγαλούπολης. Οι ιστορίες ποικίλες - απ’ το ακραία αστείο µέχρι την δραµατική όψη της ζωής. Μια τοιχογραφία ηρώων κατά κανόνα ηττηµένων απ’ τον εαυτό τους ή απ’ τις συνθήκες. Γίνεται όµως άνθρωπος να θεωρήσει εαυτόν νικητή; Σ. Δ.
Ο Σωτήρης Δημητρίου στη μεγάλη συλλογή διηγημάτων του Μια Μαρίνα Τζάφου (εκδ. Πατάκη), αυτή τη φορά με ματιά τελεσίδικα φιλάνθρωπη, αφουγκράζεται το σχέδιο ζωής του ανθρώπου ως ουδέποτε πραγματούμενο. Μοιάζει, αυτή η θελκτική Μαρίνα Τζάφου, με ολογραφία που προβάλλεται σ’ ένα χαρμόσυνο μέλλον, στις αναγνωστικές επιδόσεις των επερχόμενων γενεών («Ο φλοιός της γης»). Ο Γιώτης Χρίστος, ο μοναδικός άκληρος της συλλογής, αναγορεύεται σε ήρωα («Το αίμα της γέννας»). >>>
«Αν ο λόγος είναι σπόρος, τα λόγια είναι θροΐζουσα πλαγιά.» («Αδέσποτο θρύλημα», σελ. 175)
Ο Σωτήρης Δημητρίου στο βιβλίο Μια Μαρίνα Τζάφου, ανεξάντλητος κι ανεπιτήδευτος όπως οι ήρωές του, συνεχίζει τη συγγραφική του πορεία μέσα από ογδόντα επτά νέα διηγήματα. Ως ακόρεστος «Συλλέκτης στιγμών» παρατηρεί την κοινωνία. Τον εμπνέει η καθημερινότητα των ηρώων της και έχοντας αυτούς στο κέντρο, τους δίνει μια δεύτερη ζωή στη στιβαρή, γεμάτη ποίηση, γραφή του. >>>
