Η Ερασμία, η γιαγιάκα των παιδιών η πιο γλυκιά,
είχε ολούθε της παιδάκια μοναχά και αποκλειστικά.
«Γιατί, γιαγιά;» και «πώς;» και «τι;», την εζαλίζαν διαρκώς
και έμοιαζε η αστεροπαρέα μέλισσας ζωηρός χορός.
Και ξαφνικά μικρό παιδί με σκούρο ολόμαυρο γυαλί
ζήτησε από τη γιαγιά, καθώς την άγγιξε απαλά,
να «μαγειρέψουνε» μαζί την... ΑΓΑΠΟσυνταγή!
Καζάνι στήθηκε βαθύ και δαχτυλάκια παιδικά
το γέμιζαν χορευτικά με τα πολύτιμα υλικά
κι έτσι του καζανιού η ευωδιά πλημμύρισε όλον τον ντουνιά.
Τι να ρίξαν στο καζάνι τα παιδιά,
την ΑΓΑΠΟσυνταγή που φτιάνει τόσο απλά και με τη μια;
