Κανείς από τη γενιά μας δεν πρόλαβε. Μας προλάβαιναν άλλα. Πόλεμος, Δεκέμβρης, εμφύλιος, δικτατορία. Όλο τα παλιά θυμόμαστε. Μας βαριούνται. Δεν λέμε να τα ξεχάσουμε, είναι όλη μας η ζωή. Πόσες φορές είπαμε να τη φτιάξουμε από την αρχή! Δεν είναι το κουράγιο που μας έλειψε...

Απόσπασμα από το βιβλίο

Με αιφνιδιαστικά καθαρό βλέμμα και κρυστάλλινη διαύγεια, η Ελένη, η γήινη αρραβωνιαστικιά του καπετάνιου Αχιλλέα, που έφτασε στα πέρατα της γης, ως την Τασκένδη, για να σμίξει μαζί του, ανακαλεί το παρελθόν της. Πετράδι πετράδι συνθέτει το ψηφιδωτό της σημαντικότερης τριακονταετίας (’40-’70) της Ελλάδας, ξύνοντας παλιές και νεότερες πληγές που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια σε ψυχές και σώματα.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα είναι ένα μεγαλόπνευστο βιβλίο, που αποτελεί τομή στη νεότερη πεζογραφία μας... Είναι μεγαλόπνευστο, γιατί από τον καιρό του Τσίρκα και των Ακυβέρνητων πολιτειών κανένας άλλος Έλληνας συγγραφέας δεν επιχείρησε ν’ αγκαλιάσει με το βλέμμα του την πορεία του νεότερου ελληνισμού όχι μόνο μέσα στην ιστορία, αλλά και μέσα στον γεωγραφικό χώρο...
Δημοσθένης Κούρτοβικ, Σχολιαστής

Αυτή Η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα είναι ένας «αποχαιρετισμός στα όπλα», στο όνειρο και τ’ όραμα ενός ολόκληρου κόσμου, είν’ ένα Ρέκβιεμ για τη Γενιά της Νικηφόρας Επανάστασης που χάθηκε.
Κώστας Σταματίου,Τα Νέα

Το γεγονός που κάνει το βιβλίο της Άλκης Ζέη να μην είναι απλώς μια ακόμη κατάθεση είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπλέκονται το βίωμα, ο μύθος και η ιστορία ή καλύτερα η τέχνη με την οποία η ιστορία μεταλλάζει σε μυθιστόρημα και το μυθιστορηματικό υλικό ιστορικοποιείται.
Μαρία Στασινοπούλου,Το Βήμα