Όσο κι αν η τέχνη γενικότερα (και ακόμη περισσότερο η ποίηση) έχει ως εγγενές της χαρακτηριστικό τη μοναχικότητα, είτε αυτή αφορά την έμπνευση είτε την εσωτερική απολαβή του συντελεσμένου έργου ή ακόμη και την κάπως εγωιστική ανάπαυση πάνω σε προσωπικές δάφνες, συναντάμε καμιά φορά την επιθυμία μιας από κοινού ποιητικής κατάθεσης. Είναι τότε που η ποίηση λειτουργεί χωρίς ίχνος οίησης, με το μερίδιο της συνευθύνης που αναλογεί σε καθέναν από τους συμμετέχοντες. >>>
