Αν ήταν τραγούδι, θα ήταν οι στίχοι της «Μαργαρίτας» της Ελένης Φωτάκη που χύνονται από τα ηχεία, σωστή κρεμώδης και ευτυχισμένη υφή. Όμως έξω από τα ισοδύναμα που κανείς εφευρίσκει για να εξηγήσει και να εξηγηθεί, το Ξεκοκαλίζοντας τη Μαριλύν της Βελγίδας Ιζαμπέλ Βερύ από τις Εκδόσεις Βακχικόν διαθέτει μια σπάνια χάρη, κάτι σαν το μαγικό σπίτι της Κοραλύ. Μην αναρωτιέστε, είναι μάταιο, μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό ετούτο το σημείωμα να σας αποκαλύψει την ταυτότητα των κοριτσιών που περνούν, φλέβα βασιλική από το μέσα της καρδιάς της δημιουργού. >>>
