"Μπορεί να φανεί παράξενο ότι μιλάμε για έκφραση αναφερόμενοι σε ένα πόδι, αλλά, αν θέλετε τη γνώμη μου, πιστεύω πως ένα πόδι δεν είναι λιγότερο εκφραστικό από ένα πρόσωπο. Έχω την αίσθηση ότι μπορεί κανείς να αναγνωρίσει μια γυναίκα παθιασμένη ή ένα ψυχρό και σκληρό άτομο από την εντύπωση που δημιουργεί το πόδι τους."
Περιγραφή
Ο Ουνοκίτσι , φοιτητής στη Σχολή Καλών Τεχνών, αφηγείται τη συνάντησή του με τον συνταξιούχο Τσουκακόσι και τη μαιτρέσσα του Φουμίκο. Ο γέρος έμπορος, παθιασμένος με την ομορφιά του ποδιού της ερωμένης του, αναθέτει στον νεαρό ζωγράφο να αποδώσει δυτικότροπα τη Φουμίκο, κατά τον τρόπο όμως μιας παλιάς γιαπωνέζικης γκραβούρας, σε μια στάση που αναδεικνύει τη μοναδική αισθησιακότητα της γυναίκας που αναπαρίσταται. Η εμμονή του για ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματός της, τα πόδια της, θα αποκτήσει τέτοια ένταση που θα τον οδηγήσει στα όρια της τρέλας.
Τοπόδι της Φουμίκο παραμένει το πιο αντιπροσωπευτικό από τα πρώιμα έργα του Τανιζάκι που διερευνούν πλευρές «διαστροφικής», όπως ονομαζόταν εκείνη την εποχή, σεξουαλικότητας.
Στη νουβέλα Το πόδι της Φουμίκο του Τζουνίτσιρο Τανιζάκι έχουμε μια περιγραφή της θηλυκότητας, με φράσεις που επιχειρούν να την αποτυπώσουν στην ίδια της τη ρευστότητα. Ο Ιάπωνας συγγραφέας αποδίδει την πληθωρικότητα του γυναικείου κορμιού εστιάζοντας σε μια ανατομική λεπτομέρεια. Η γυναίκα του βιβλίου, η Φουμίκο, έχει τον επίσημο τίτλο της γκέισας και το κλειδί με το οποίο ανοίγουμε την αυλόπορτα του κήπου και διαβάζουμε τον αισθησιασμό του κορμιού της είναι τα πόδια της. >>>
