Βυζάντιο, 6ος μ.Χ. αιώνας, χρονική περίοδος κατά την οποία το ανατολικό τμήμα της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας απεκδυόταν το παλαιό Ρωμαϊκό του ένδυμα για να υιοθετήσει το νέο: Τη σύνθεση ενός οικουμενικού κράτους που βασιζόταν στη διοικητική και νομοθετική ιδιοφυΐα της Ρώμης, στον χριστιανισμό καθώς και στις πνευματικές και αισθητικές καταβολές του Ελληνισμού… Το όνομα του Βυζαντινού αυτοκράτορα που κατ’ εξοχήν συνδέθηκε μ’ αυτήν την περίοδο είναι εκείνο του Ιουστινιανού, άρρηκτα ωστόσο συνδεδεμένο με το όνομα της συζύγου του, Θεοδώρας.

Το παρόν έργο (μυθιστορηματική βιογραφία) αναπτύσσει με γλαφυρό τρόπο, μακριά από τη συνήθη ζωηρότητα και σχολαστικότητα της ακαδημαϊκής ιστοριογραφίας, την πορεία της μεγαλύτερης Βυζαντινής αυτοκράτειρας από την αφάνεια προς τη δόξα και τον λαμπρότερο θρόνο της εποχής της. Γι’ αυτό και δίκαια, πολλοί ιστορικοί, χαρακτηρίζοντας αυτήν την περίοδο, μιλούν για εποχή «του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας».