«Έτσι, είναι λοιπόν που υπάρχουν ανάμεσα στον Καντ και τους Ελεατικούς,ανάμεσα στον Σοπενχάουερ και τον Εμπεδοκλή, ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Βάγκνερ,τέτοιες διασυνδέσεις, τέτοια συγγένεια που έχει κανείς την αίσθηση ότι σχεδόναγγίζει με τα δάχτυλα την κατ’ εξοχήν σχετική φύση των εννοιών του χρόνου».Φρίντριχ Νίτσε, «Άκαιρες Θεωρήσεις» Η κύρια αυτή διδακτορική διατριβή, η οποία ευτύχησε, το τονίζω ... >>>
