Μια συλλογή με δύο ποιητικές ενότητες. Γραφή με στοιχεία λυρισμού, άλλοτε φανερού κι άλλοτε δήθεν συγκρατημένου. Κύριοι άξονές της ο έρωτας και η ποίηση. Το ανεκπλήρωτο, το ανέφικτο, το ανώριμο, το εφήμερο – αυτά είναι τα κύρια γνωρίσματα της πρώτης ενότητας. Η δεύτερη πάλι παρουσιάζεται πότε ως παιδίσκη και πότε ως έντεχνη παραμυθία.
ΕΦΗΜΕΡΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ
Του ερωτευμένου κωμική αυταπάτη:
Ο κόσμος όλος τον υπηρετεί,
σάμπως να υπάρχει ένα υπέρλαμπρο άτι,
που θα τον πάει ψηλότερα κι απ’ τον κυκλώνα.
Του ερωτευμένου τραγική αυταπάτη:
Απρόσμενη συντριβή,
μονόλογος σε αμείλικτο χειμώνα.
Του ερωτευμένου εφήμερη αυταπάτη:
Θα κρύψει ότι έχει πάλι πληγωθεί.
