ζητούν ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων

εγώ όμως οραματίζομαι
μία γραμματική στην οποία
τα κεφαλαία θα ταξιδεύουν
ελεύθερα
πέρα από τις τελείες
θα διακινούνται ελεύθερα
από ποιητές
και θα μοιράζονται
ανάλογα με τις ανάγκες
σε όλες τις λέξεις
ως δίχτυ αλληλεγγύης
στα ενδεή πεζά.

Η νέα ποιητική συλλογή του Δήμου Χλωπτσιούδη μεταπλάθει το δόγμα του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού, laissez faire laissez passer, σε μία θεώρηση ελευθερίας διακίνησης των ονείρων. Τα όνειρα είναι ένα από τα κεντρικά θέματα («με πόσο ρο γράφεται το όνειρο;»-τίτλος ποιήματος).

Η συλλογή προσανατολισμένη στην κοινωνική αγωνία αγκαλιάζει σαν παρένθεση ό,τι διαφέρει, τον πρόσφυγα (στην εποχή των εθνικισμών, δεν ξέρω σε ποια γλώσσα να γράψω), τον άνεργο πατέρα, τη μικροαστική Δυτική Θεσσαλονίκη.

Ξεχωρίζουν τα ποιήματα περί ποιητικής με τον σταθερό προσανατολισμό τους στην κοινωνία. «ποίημα είναι ο άνεργος πατέρας… ποίημα είναι η γριά…» (‘η μεταγλώσσα της ποίησης Ι») – «πιστεύω σε έναν/άνθρωπο ιδεολόγο… προσεύχομαι σε έναν/άνθρωπο Προμηθέα» («η μεταγλώσσα της ποίησης ΙΙ») «θα διατηρώ το μονοπώλιο δανεισμού φθόγγων σε γραμμάτια εντόκων αισθήσεων» («ο τραπεζίτης»). Βαθειά ανθρώπινη και πολιτικοποιημένη ποίηση με ουσία και σεβασμό στον άνθρωπο, τη ζωή και την τέχνη. Συμβολή ουσιαστική στη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα. Μια απόδειξη ευαισθησίας.

Ο Δήμος Χλωπτσιούδης γεννήθηκε το 1973 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι φιλόλογος. Γράφει δοκίμια και κριτικές ποίησης παρακολουθώντας τα σύγχρονα ρεύματα στην τέχνη.  Κριτικές του φιλοξενούνται τακτικά στον διαδικτυακό τόπο τοβιβλίο.net και στο tvxs.gr. Μελέτες, κριτικές και δοκίμια δημοσιεύονται στα περιοδικά «Μανδραγόρας», «Ένεκεν», «ο Σίσυφος», «δίοδος 6610» κ.α. Έχει στο ενεργητικό του τέσσερα βιβλία με πολιτικά και κοινωνικά δοκίμια και τρεις ποιητικές συλλογές. Από τις εκδόσεις Μανδραγόρας κυκλοφορεί και η ποιητική του συλλογή Ακατάλληλο.