Δύο
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-618-5004-81-1
Κίχλη, Αθήνα, 12/2018
1η έκδ. || Νέα
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
€ 13.30 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 200 σελ.
Περιγραφή

ΜΕΤΑ τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, η αφηγήτρια ανακαλύπτει τυχαία μια σειρά επιστολών που συνοδεύονται από σκίτσα εμπνευσμένα από τις φωτογραφίες της Αμερικανίδας φωτογράφου Ντιάν Άρμπους. Ακολουθώντας τον μίτο αυτών των επιστολών θα καταδυθεί στα έγκατα της οικογενειακής της ιστορίας, στις στοές των μεταλλείων της Σερίφου, όπου προσωπικές και συλλογικές εξεγέρσεις έχουν πνιγεί στο αίμα.

Το Δύο αποτελεί μια πολύπτυχη αφήγηση όπου γραφή, φωτογραφία και ζωγραφική αλληλοκαθρεφτίζονται. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα το οποίο ανιχνεύει τα νήματα που ενώνουν τη συλλογική με την προσωπική ιστορία και συνάμα ψαύει τα όρια της ατομικής ταυτότητας και της ερωτικής επιθυμίας. Τέλος, βάζει το δάχτυλο στην πληγή του πρωταρχικού δεσμού μάνας και κόρης.

Μια ιστορία που χτυπάει επίμονα την κλειδωμένη πόρτα της αγάπης.

Βιβλιοκριτικές
«Για κοίτα καλύτερα. Αυτό βλέπεις μόνο;» ζήτησε η Ανδριάνα από τη μικρή κόρη της, καθώς εκείνη έριχνε μια πρώτη, ανέμελη ματιά, σε μια φωτογραφία από το άλμπουμ της Ντιάν Άρπους, Αμερικανίδας φωτογράφου, η οποία αυτοκτόνησε στα σαράντα οχτώ της χρόνια. Το άλμπουμ είχε τον τίτλο Αποκαλύψεις. {loadmodule mod_artspr-article-banner} {loadposition artspr-article-banner} Αυτό, πιστεύω, επιζητεί και η συγγραφέας από εμάς, καθώς καταθέτει δικά της μυστικά και ψέματα και υπαινίσσεται αποκαλύψεις, αλήθειες και ενοχές, όσα δηλώνει κι εκείνα που επιμελώς αποκρύπτει. >>>
Μαρίας Γιαγιάννου, Η μυθοπλασία ως μητέρα, bookpress, 19/02/2019
Η λογοτεχνία της Έλενας Μαρούτσου έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα (έχει περισσότερα, αλλά επί τη ευκαιρία ας υποταχθούμε στον αριθμό δύο): α) δεν έχει αναστολές, και β) δεν υποκρίνεται πως αγνοεί τη δημιουργό της, δηλαδή η λογοτεχνία της Μαρούτσου δεν απαρνείται τη μητέρα της. Είναι συχνό φαινόμενο να μη θέλουμε να ξέρουμε ποια πραγματικά είναι η μητέρα μας. Το να έχει κανείς πρόσβαση στην πληροφορία που τον ενημερώνει για τον χαρακτήρα, τις άγνωστες συνήθειες, τις μύχιες σκέψεις και το παρελθόν της μητέρας, είναι σχεδόν σκανδαλιστικό. >>>
Μπορεί κανείς να εκτιμήσει την πεζογραφία της περσινής χρονιάς και να την αξιολογήσει με άξονα την (πιθανή μελλοντική) διάρκεια και την πρωτοτυπία; Φυσικά είναι δύσκολο, είναι αναπόδραστα υποκειμενικό, είναι ριψοκίνδυνο να αφήσω το προσωπικό ένστικτο να προαγάγει ή να περιθωριοποιήσει έργα και συγγραφείς. Αλλά κανονικά δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν τα συμβεβηκότα, τουλάχιστον όχι μόνο αυτά, αλλά οι τάσεις και οι προοπτικές. >>>
Η σχέση ενός φωτογράφου με τον κόσμο είναι ιδιάζουσα – ενίοτε, αναλόγως τον φωτογράφο, είναι μια σχέση ηδονοβλεπτική, πάει να πει λίγο ως πολύ σαδομαζοχιστική, όπως είναι κάθε κοίταγμα από την κλειδαρότρυπα. Ο φακός αποξενώνει αφενός το μάτι που κοιτά από μέσα του, και τούτη η αποξένωση είναι μαζοχισμός, και αφετέρου την εικόνα όσο αποκρουστική κι αν είναι, και σ’ αυτή την αποξένωση υπάρχει κάποιος σαδισμός. >>>

Add: 2018-12-19 12:30:02 - Upd: 2025-03-12 17:06:37