Οι «Αυτόχειρες» του Γκυ ντε Μωπασάν είναι πρόσωπα που κινούνται στο μεταίχμιο ανάμεσα στην παρισινή πραγματικότητα του 19ου αιώνα και στη δημιουργική φαντασία ενός συγγραφέα που, σε όλη τη διάρκεια της σύντομης ζωής του, φλέρταρε με την ιδέα της αυτοκτονίας και την τρέλα. Φασματικά πρόσωπα που τα ωθεί άλλοτε η απελπισία και άλλοτε το πάθος, θυμίζουν εξπρεσιονιστικές προσωπογραφίες με το διεσταλμένο, ανεξιχνίαστο βλέμμα τους. Πότε ο έρωτας, πότε η εξαθλίωση, πότε ο πόλεμος, πότε τα οικογενειακά πάθη ή, ακόμη, η αχαλίνωτη συγγραφική φαντασία τα οδηγούν στην αναπόφευκτη μοίρα τους: στον ηθελημένο –και γι’ αυτό, τραγικότερο– θάνατο. Οδηγημένα από ένα ορατό και, μαζί, αόρατο χέρι, απαντούν στο πιο θεμελιώδες δίλημμα που θέτει η ύπαρξη: από τον παλλόμενο, θερμό παραλογισμό της  ζωής, προτιμούν την παγερή βεβαιότητα του θανάτου. Διηγήματα-παραβολές, γραμμένα από τον σημαντικότερο, ίσως, Ευρωπαίο διηγηματογράφο.