Τα «Ποιήματα τσέπης» του Αλέκου Κατσιούρη αποτελούν μια συλλογή από μικρά στιχουργήματα που γράφτηκαν κατά το διάστημα 1983-1990 και τα οποία χωρίζονται σε τρεις ενότητες: Ξόρκια - Σφήνες - Γρέζια.

Πρόκειται για ογδόντα επτά σταγόνες αποσταγμένης σκέψης που μοιάζουν με συνθήματα γραμμένα στον τοίχο ή με απαντήσεις σε ερωτήματα που για διάφορους λόγους δεν τέθηκαν ποτέ. Ποιήματα κοφτά και αυστηρά όπως η φωνή ενός αδέκαστου εσωτερικού κριτή που δε χαρίζεται σε κανέναν. Μια μικρή δέσμη φωτός που μπαίνει από μια χαραμάδα και φωτίζει τις σκοτεινές γωνιές της ψυχής, αποκαλύπτοντας έναν υποκριτικό καθωσπρεπισμό. Ένας υπαίθριος γελωτοποιός που σαρκάζει το κοινό του αυτοσαρκαζόμενος.

Δείγματα γραφής:

 Από την ενότητα «Ξόρκια»: Την ώρα που ισορροπείς / στη μέση του σχοινιού / να έχεις πάντα κατά νου / πως κάποιοι εύχονται να πέσεις.  

 Από την ενότητα «Σφήνες»: Απ’ τις ρουφήχτρες του πελάγου / αν γλιτώσεις / οι καταβόθρες του ουρανού / σε περιμένουν.

 Και από τα «Γρέζια»: Έτσι μεγάλος και τρανός / που έγινες / σε βλέπω μετά θάνατον /πλατεία ή δρόμο.