Τα υπερατλαντικά ταξίδια με τις εκάστοτε συνθήκες αποτελούν ένα σταθμό ζωής. Ζώντας η ποιήτρια μέσα στη λαμαρίνα επί αρκετούς μήνες και για κάποια χρόνια, ως απλή παρατηρήτρια και με κάποιο ανέκδηλο στοχασμό, ένιωσε να ενσωματώνεται στο μικρόκοσμο του καραβιού και λάτρεψε τη θάλασσα σε όλες τις μορφές της.
Ξεκίνησε να γράφει τις πρώτες εμπνεύσεις της με αφορμή τους θαλασσινούς και τη θάλασσα, έχοντας την πεποίθηση πως εκείνη την παρακίνησε για το μακροχρόνιο ποιητικό ταξίδι που αποτελεί μέγιστη συναισθηματική εμπειρία.
Το «Χρώμα θαλασσινό» περιλαμβάνει εμπειρίες μοναδικές που κεντρίζουν τη φαντασία, ενδυναμώνουν το συναίσθημα – ακόμη κι αν έχουν παρέλθει τα χρόνια.
