Ο εύθραυστος χαρακτήρας της Αθηνάς και οι ενοχές που ένιωθε, την έκαναν να ψάχνει απεγνωσμένα τη λησμονιά και την οδήγησαν στην εξάρτηση.

Βυθισμένη στην απελπισία αρνιόταν κάθε βοήθεια. Μέρα με τη μέρα έχανε και κάτι πολύτιμο απ’ τη ζωή της. Κατοικούσε πλέον στην οδό της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Κάποιος έπρεπε να τη σταματήσει. Το ρόλο εκείνον ανέλαβε η αδελφή της Αντιγόνη.

Έτσι, μια μέρα η όμορφη φιλόλογος, που σε τίποτα δε θύμιζε τον εαυτό της, χωρίς τη θέλησή της και με όλες τις μνήμες της σβησμένες, ξύπνησε σε κάποιο Κέντρο, χαμένο στο πουθενά, που χρησιμοποιούσε πρωτοποριακές θεραπευτικές μεθόδους.

Τι θα συνέβαινε, όμως, εκεί; Πώς θα αντιδρούσε η Αθηνά; Ποιους θα γνώριζε; Τι ρόλο θα διαδραμάτιζαν στη μετέπειτα ζωή της;

Ο συγγραφέας στην πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα θίγει μερικά από τα καίρια προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, που τη «Μοίρα γραμμένη» καλείται να πάρει στα χέρια του και να την οδηγήσει εκεί που ανατέλλει η ελπίδα. Είναι εφικτό, όμως, πάντα κάτι τέτοιο;...