"ΧΩΡΙΣ Ν` ΑΝΑΨΩ ΤΟ ΦΩΣ"
Βράδυ χωρίς ν` ανάψω φως
η αναλαμπή του δρόμου φτάνει
για να διαβάσω την δική μου ιστορία
σ` αυτό το σπίτι
με τους καθρέφτες
και τα παράθυρα που βλέπουν
σ` έναν άλλο κόσμο.
Είμασταν όλοι οι σύντροφοι
μαζί πάνω στο καράβι
κουπιά
νερά βαθειά
σώματα
αρμύρα·
ένα σκούρο μπλε
που δεν άρεζε στη θεία
άρρωστη ζωγράφιζε
στο διπλανό δωμάτιο
μια θάλασσα έρημη
σαν θάνατο
και σαν αυτό το βράδυ.
Ερωτική ιστορία
Θαύμα
Χωρίς ν' ανάψω το φως
Όλο νυχτώνει
Δρομολόγιο
Το μυρμήγκι
Οι αποχαιρετισμοί
Αναχώρηση
Χωρίς μάσκα
Το παραλιακό καφενείο
Ως ποιητής
Χορευτής
Συνάδελφος
Σε τόπο μετάνοιας
Η στοργή δεν βγαίνει
Με τάραξε το τραγούδι σου
Η ίδια σκηνή
Ρεμβασμός από την Άνω πόλη
Το κουτάβι
Ο ξένος
