Τα έντομα, από τους αρχαιότερους οντογονικά οργανισμούς, έχουν στενά συνδεθεί με το ανθρώπινο είδος τόσο για καλό όσο και για κακό. Χωρίς τα έντομα που γονιμοποιούν τα  φυτά, δε θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η τροφή των ανθρώπων. Αντιθέτως, άλλα έντομα μεταδίδουν επιδημικά νοσήματα με τεράστιους αριθμούς θυμάτων. Όμως εδώ «Το άπειρο πλήθος των εντόμων» εξετάζεται από τη γλωσσική, τη γραμματολογική και τη λαογραφική πλευρά. Ο Όμηρος με πολλαπλές αναφορές του στα Έπη, ο Αίσωπος, οι Κλασικοί και κυρίως ο Αριστοφάνης, ο Θεόκριτος, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς έχουν ασχοληθεί από διάφορες πλευρές με ποικιλία εντόμων. Το ίδιο και οι Βυζαντινοί, αλλά και οι σύγχρονοι συγγραφείς. Η γλώσσα μας έχει από τον κόσμο των εντόμων μεγάλο ονοματολογικό πλούτο, αλλά και πλήθος παράγωγων λέξεων και μεταφορικών χρήσεων. Μεγάλος πλούτος σχετικός με τα έντομα ανευρίσκεται επίσης σε νεοελληνικές παραδόσεις, αινίγματα, παροιμίες, ξόρκια κ.λπ. Τελικά οι πολιτιστικές αναφορές στον κόσμο των εντόμων είναι εντυπωσιακά πολλές και ενδιαφέρουσες.
Τον πλούτο αυτόν εξετάζει μέσ’ από την άφθονη και διαχρονική βιβλιογραφία ο συγγραφέας με τη μακρά κι αναγνωρισμένη εμπειρία του στην επιστημονική και λογοτεχνική γραφή.