Στην ποιητική συλλογή «Αντίποδες», το θεατό και το αθέατο, η απόγνωση κι η ελπίδα, η δημιουργία κι η καταστροφή σε μια αέναη πορεία όπου οι διαχωριστικές γραμμές συγχέονται, αλληλεπιδρούν, διαχέονται το ένα μέσα στο άλλο.
Άκρα ασυμφιλίωτα μα και αλληλοσυμπληρούμενα. Ασύμβατοι πόλοι που ο ένας φωτίζει τον άλλο στο αιώνιο παιχνίδι κατανόησης αυτού που ονομάζουμε ζωή.
