Για τη σύνθεση της ελληνικής εθνικής ιστορίας χρειάστηκε η περίοδος των Δυτικών Κυριαρχιών (13ος-17ος αιώνας) να τύχει όχι μόνο επιστημονικής, αλλά και μυθοπλαστικής επεξεργασίας κατά τον 19ο αιώνα. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που γίνεται συστηματική μελέτη της αντίστοιχης πνευματικής παραγωγής. Ο συγγραφέας του βιβλίου, γνώστης της περιόδου της Λατινοκρατίας, αποκαλύπτει τη διαμόρφωση ενός ολόκληρου ιδεολογικού οπλοστασίου από τους Έλληνες διανοούμενους απέναντι στη δυτικοευρωπαϊκή αντίληψη της εποχής, τη σχετική με τις τύχες του μεσαιωνικού ελληνισμού. Ιστοριοδίφες, ιστορικοί, πανεπιστημιακοί και λόγιοι, δημοσιογράφοι, θεατρικοί συγγραφείς και λογοτέχνες, με τις μεταξύ τους συγκλίσεις και αποκλίσεις, κινητοποιούνται προκειμένου να προβάλουν την ελληνική θέση στο ζήτημα των διαχρονικών σχέσεων του Έθνους με τη Δύση. Η ρητορική αυτή, αξιοπρόσεκτη ούτως ή άλλως για την επιστημονική της εμβρίθεια, αποκτά πολύ μεγαλύτερη σημασία από τον συσχετισμό της με τον αλυτρωτισμό του τότε ελληνικού κράτους, ενώ καθιστά αναπόφευκτες και τις αναγωγές στην ιδεολογία του `ανάδελφου έθνους` και τον αντιδυτικισμό της Ελλάδας του σήμερα.
Ο Δημήτριος Κ. Γιαννακόπουλος είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας- Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και Σχολικός Σύμβουλος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στο επίπεδο των μεταπτυχιακών του σπουδών και της συγγραφικής του δραστηριότητας, τον απασχόλησε ιδιαίτερα η σχέση του ελληνικού με τον Δυτικό Μεσαίωνα. Ευρύτερο πεδίο του επιστημονικού του ενδιαφέροντος αποτελεί η σύνδεση της ελληνικής με την ευρωπαϊκή Ιστορία. Το 2006 εκδόθηκε η διδακτορική του διατριβή, με τον τίτλο `Δουκάτο των Αθηνών`. Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις και έχει δημοσιεύσει αρκετά επιστημονικά άρθρα, σχετικά με τη Λατινοκρατία στον ελλαδικό χώρο και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ελληνικού και του δυτικού Κόσμου. Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Έρευνας των Σχέσεων του Μεσαιωνικού και του Νεώτερου Ελληνισμού με τη Δύση.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
