Πάνω απ` την παιδική σου αφελή άγνοια/
ανάδυσα το φως μιας πικρής μακρινής, μικρής αναζήτησης/
καθρέφτισα το ίδιο το φτωχό, απλό κατά βάθος εγώ μου,/
μα οι αχτίδες της λες και έκαψαν τη φωλιά κι αυτής της αγάπης μας. (από τη σελ. 34 του βιβλίου)
Πάνω απ` την παιδική σου αφελή άγνοια/
ανάδυσα το φως μιας πικρής μακρινής, μικρής αναζήτησης/
καθρέφτισα το ίδιο το φτωχό, απλό κατά βάθος εγώ μου,/
μα οι αχτίδες της λες και έκαψαν τη φωλιά κι αυτής της αγάπης μας. (από τη σελ. 34 του βιβλίου)
