Η παρούσα συλλογή διηγημάτων του Γεώργιου Βιζυηνού περιλαμβάνει τρεις από τις ωραιότερες νουβέλες του. Ο «Μοσκώβ Σελήμ» είναι ο αγαθός και τίμιος ευπατρίδης Τούρκος που αναζητεί παρηγοριά στους «Ρούσους» φίλους του, που κάποτε τον αγκάλιασαν με τις φροντίδες και την αγάπη τους. Στο «Αμάρτημα της μητρός μου» η μάνα, που θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για το θάνατο του μοναδικού κοριτσιού της, προσπαθεί να εξιλεωθεί απέναντι στον εαυτό της και τον Θεό, υιοθετώντας με μανία συνεχώς κορίτσια. Στο «Ποιος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου» η μάνα αναζητά τον φονιά του παιδιού της, χωρίς να υποπτεύεται ότι ο φονιάς είναι ο νεαρός Τούρκος, που έχοντας χάσει τα λογικά του ζητά παρηγοριά και συγχώρηση κοντά της. Ο Γεώργιος Βιζυηνός υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους ποιητές και πεζογράφους της εποχής του. Γεννήθηκε στη Βιζώ της Θράκης στις 8 Μαρτίου 1849. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γεώργιος Σύρμας. Όταν έγινε δώδεκα χρόνων, η μητέρα του τον έστειλε στην Κωνσταντινούπολη, για να μάθει την τέχνη του ράφτη. Από εκεί ο Βιζυηνός βρέθηκε στην υπηρεσία του δεσπότη της Κύπρου. Διψώντας για μόρφωση, γράφτηκε στο εκεί ελληνικό σχολείο, όπου και διακρίθηκε τόσο για τη φιλομάθειά του όσο και για την ευφυία του. Λίγο αργότερα στάλθηκε από τους καθηγητές του στην Πόλη. Εκεί σπούδασε Θεολογία στη Σχολή της Χάλκης. Η πρώτη ποιητική του συλλογή είχε τίτλο: «Ποιητικά πρωτόλεια» και τον έκανε αμέσως γνωστό. Τα πιο γνωστά έργα του είναι: «Κόδρος», «Το αμάρτημα της μητρός μου», «Βοσπορίδες αύρες», «Ποίος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου», «Το μόνον της ζωής μου ταξίδιον», «Μοσκώβ Σελήμ». Πέθανε το 1896 σε ηλικία μόλις 47 χρόνων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]