`Αβαπώ`:
Υπάρχω πάλι γιατί με τα μικρά σου χέρια
αβασάνιστα
όπως αλλάζεις θέση στο αρκουδάκι σου
με μετακίνησες
από τον σκυθρωπό κόσμο της ερημιάς μου
στη χώρα των θαυμάτων σου.
Υπάρχω στα λατρεμένα σύμφωνα πού αλλάζεις
λέξεις συνθέτοντας δικές σου
στο `αβαπώ` σου
πιο πολύτιμο
απ` όσα `αγαπώ` έχουν πετρώσει
στης μνήμης μου το μυστικό τοπίο.
Υπάρχω ακόμη στα δάκρυα
πού δροσοσταλίδες λαμπυρίζουν
στις πυκνές σου βλεφαρίδες
-λόχμες πού συγκρατούνε την ορμή τους
όταν βιάζομαι να φύγω-
και τότε αποφασίζω ν` αναβάλω
ακόμα και τον θάνατό μου
έτσι απλά όπως καθυστερώ
για χάρη σου
και την προσωρινή μου αναχώρηση.
