[...] Ο Χριστόφορος Παπουλάκος, που δικαίως έχει χαρακτηρισθεί ως ήρωας του πνεύματος και της αρετής, πέρασε από τη Θήρα στα μέσα του 19ου αιώνος (1854), οπότε και κατ` εφαρμογήν σχετικής αποφάσεως του Υπουργείου Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, εγκλείστηκε στην Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού. Παρά τον εκεί αυστηρό και επιτηρούμενο περιορισμό του, η αναζήτηση των αιτίων του οποίου δεν αποτελεί αντικείμενο των γραμμών που ακολουθούν, οι Χριστιανοί, που προσέρχονταν για να τον δουν και να ωφεληθούν από τα λόγια του, ήσαν αναρίθμητοι, με αποτέλεσμα να αποφασισθεί η μεταφορά του από τη Σαντορίνη "εις τίνα απόκεντρον μέρος" και πιο συγκεκριμένα στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, όπου και κοιμήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του έτους 1861.
Πρόκειται περί αγίου ανδρός, η ψυχή του οποίου διεκαίετο από θείο έρωτα προς τον Κύριο και από ανυπόκριτη αγάπη προς την Μητέρα Εκκλησία και το Έθνος. Έχει μάλιστα χαρακτηρισθεί ως ομολογητής και νέος απόστολος του ελληνισμού, ως ο πρώτος εθνομάρτυρας του ελεύθερου ελληνικού κράτους, ισάξιος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Η παρούσα ιερά ακολουθία έρχεται να ικανοποιήσει το αίτημα του φιλοχρίστου πληρώματος της Εκκλησίας μας, των πιστών που ευλαβούνται τον οσιώτατο μοναχό και επικαλούνται τις πρεσβείες του προς τον Κύριο. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)