`ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ`:
Φαροφύλακας του νοτισμένου ήλιου
ξεχειμωνιάζω σε ασάλευτο ακρογιάλι.
Έχω το βλέμμα στραμμένο
κατά κει που χάνονται οι Ναϊάδες ανέραστες,
καρτερώντας το λιόγερμα
να μου διαβάσει συναξάρια της φωτιάς.
Και όταν φανείς,
με χρυσάνθεμα θα ράνω τη μελαγχολία του ορίζοντα.
Με το χείλι μου να τρέμει από αγάπη
στους κόρφους σου θα χαράξω
λέξεις ολόγυμνες σαν προσευχή
και στους φάρους των ματιών σου
όστριες μεταξένιες θα σαλπίσω
στο σιωπητήριο των άστρων.
