Μια κόκκινη κλωστή ενώνει ανθρώπους, τόπους, ιστορίες. Ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού και το νησί της. Το νησί, με τη στεριά απέναντι. Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, αστεία, τραγούδια, περιπέτειες. Πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Πράματα και θάματα. Και ένα μυστικό! Το ξέρουν κάποια παιδιά του χωριού και τα μικρά αλεπουδάκια. Ποιο είναι αυτό το μυστικό; Είναι ένα ποτάμι που κυλά. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
