Το καλοκαίρι του έρωτα
The Pregnant Widow (τίτλος πρωτοτύπου)
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-501-231-1
Μεταίχμιο, Αθήνα, 4/2011
1η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
€ 17.62 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 508 γρ., 478 σελ.
Περιγραφή

Ο Κιθ είναι είκοσι χρονών, αδέξιος με το σώμα του και τις λειτουργίες του και ξαφνιασμένος από την ένταση των σεξουαλικών του ορμών, όταν βρίσκεται για καλοκαιρινές διακοπές σε ένα κάστρο της Νότιας Ιταλίας μαζί με δύο κορίτσια τη Λίλι και τη Σεχραζάντ και διάφορα άλλα περαστικά από τη βίλα άτομα με τα οποία περνούν ένα αξέχαστο καλοκαίρι. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του εβδομήντα, τη δεκαετία της σεξουαλικής και γυναικείας απελευθέρωσης. Ο Κιθ παρακολουθεί την κίνηση των γυναικείων σωμάτων, συγκλονισμένος από τη γυμνότητά τους, ενώ όταν πλησιάζει την πανέμορφη Σεχραζάντ, την οποία και έχει ερωτευτεί, παραλύει και νιώθει αδέξιος και άχαρος. Αντίθετα, με την όχι και τόσο εντυπωσιακή Λίλι, μοιράζεται πλήθος από τους προβληματισμούς του, συζητούν για ώρες και αναπτύσσουν μια μοναδική επικοινωνία.

Το ερώτημα, φυσικά, είναι αυτό της σεξουαλικής έλξης. Η ομορφιά και η κατάκτηση. Ένα θέμα με το οποίο ο Έιμις αναμετριέται, ενώ δεν διστάζει να παρουσιάσει τις συνέπειες αυτής της επανάστασης του σώματος που είχε και ως αποτέλεσμα την εγκαθίδρυση ενός παράδοξου ναρκισσισμού. Ο Κιθ το 2009, ύστερα από τρεις γάμους, θα επαναφέρει αυτή την εποχή στη μνήμη του και θα την αξιολογήσει.

Μια μεθυστική κωμωδία για τα νιάτα, τη δεκαετία του `70 και τη σεξουαλική επανάσταση.

Βιβλιοκριτικές
Εύης Λαμπροπούλου, Το καλοκαίρι του έρωτα, bookpress, 01/10/2011
Το "Let Ιt Βe" ακουγόταν στο φόντο της πρώτης τηλεόρασης και της Πρώτης Νομιμοποιημένης Ερωτικής Συνεύρεσης (το 1966!). Έλεγαν «σ’ αγαπώ» στον εαυτό τους στον καθρέφτη. Κάποιοι θα χάριζαν την εξυπνάδα τους για λίγη ομορφιά ακόμα. Ζούσαν στον αστερισμό του νάρκισσου. Σκέφτονταν μόνο τον εαυτό τους. Χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες: χάλια, με δυνατότητες, και οπτασία. Ο Κιθ ήταν «με δυνατότητες» αλλά ποθούσε «Οπτασίες». >>>
Ήταν το 1914-1918, κατόπιν το 1939-1945, με κενό είκοσι ενός χρόνων. Έτσι, το 1966, σύμφωνα με το πρόγραμμα που δύο γενιές καθιέρωσαν, ήταν η ώρα να σταλούν τα νιάτα της Ευρώπης στη πρώτη γραμμή του θανάτου: στο σταφυλοπιεστήριο του θανάτου. Αλλά η ιστορία έφερε ρήξη στο μοτίβο. Οι νέοι δεν επρόκειτο να πεθάνουν, επρόκειτο να αγαπηθούν… Τα πάντα και οι πάντες θα μπορούσαν ξάφνου να εξαφανιστούν. Ναι, tuttoesubito. >>>

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2024-12-05 15:32:14