Πρόκειται για μια περιγραφή εντυπώσεων από την Κεντρική Αφρική, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και οδοιπορικό. Αλλά υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ των άλλων οδοιπορικών μας, η εξής:
Απ` αρχής μέχρι τέλους κύρια ιδέα είναι η φιλοσοφική αντίληψη της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων, που την κατοικούν και το φάσμα του κόκκινου δέντρου (Flabuagia), υφέρπει σε όλες σχεδόν τις σελίδες και σε πεζό και ποιητικό λόγο, διαπλέκοντας και συναρμολογώντας το συνεχές και ενιαίον του θέματος.
Έτσι, εκτός από την παράθεση γεγονότων και ψυχογραφία προσώπων, υπολανθάνει ο μελαγχολικός στοχασμός του Σαίξπηρ "Να ζει κανείς ή να μη ζει;".
